Ba suba ak jam

Beste allemaal,
Ba suba ak jam betekent tot ziens en hoop je elkaar weer te zien. Onze laatste week is ingegaan en daarom is dit mijn laatste blog over ons leven en werk op the Africa Mercy, het ziekenhuisschip van Mercy Ships. Het ligt misschien aan het seizoen maar ik ga het leven in Senegal zeker missen. Het is altijd prettig om buiten te zijn, de natuur is mooi en vooral het afdingen op de markt is geweldig. Uiteindelijk ben je toch zelf de grote verliezer want ik had een lap stof gekocht waar ik minder dan de helft van de vraagprijs voor heb betaald. Op een andere markt is de prijs nog eens de helft dus dat doet even zeer. Maar het plezier van een goede koop doen is een leuk spel. Ik ga het thuis ook eens proberen! Vooral op de taxiprijzen kun je goed afdingen maar ik weet niet of het in Nederland gaat lukken.
Het ziekenhuis loopt leeg, geen nieuwe opnames en daarom is het tijd voor de grote schoonmaak. We hebben een gedeelte wat leeg was flink geschrobd en twee afdelingen zijn samengevoegd zodat daar ook de tristelparty kon plaatshebben. Tristel is een soort chloor waar ruim mee gewerkt wordt en wat een frisse geur geeft. Het is verbazend hoe snel (na een half jaar) alles vuil is geworden.
We hebben een paar patiënten die blijven tobben met infecties en dagelijks of om de dag op de OK een schoon verband krijgen. Het gaat beter maar dan komt de volgende stap want er zitten fistels en andere narigheid in het gezicht. Te weinig weefsel om het mooi te krijgen. In januari komt er een geweldige plastisch chirurg aan boord dus hopelijk kan hij iets betekenen voor deze mensen. Een ervan is een jongetje van 3 jaar dus dat is best moeilijk. Hij kan geweldig schreeuwen en schoppen maar inmiddels kan hij goed worden afgeleid met youtube! De andere patiënt is zo geduldig en het is bewonderenswaardig hoe hij alles draagt.
Tijdens de kerstvakantie zijn er nieuwe artsen aan boord gekomen om deze patiënten en andere complicaties te kunnen opvangen. Een jongen had een abces in zijn gezicht en voor de operatie is toestemming nodig van de moeder. De chirurg vraagt dit dan en zij zet haar vingerprint. De moeder was echter aan het bidden dus er zat niks anders op dan te wachten voordat het gebed klaar was en na 5 minuten merkte ze pas dat er iemand op haar wachtte. De chirurg ging er maar rustig bij zitten. Zie je dit in Nederland al gebeuren?
Ik voeg een foto toe van een meisje voor-en na de operatie. Verder heb ik zelf maar 1 foto met patiënten. Zij had een groot gezwel in haar gezicht, werd gepest en nu is het weer een plaatje.
We zijn deze week in de grootste en nieuwste moskee van Senegal geweest, plek voor 10.000 mensen. Er is veel armoede maar dit soort projecten zijn dan bijzonder te zien. Er is vaak geld en materiaal vanuit China, dat zie je ook in deze moskee.
We hebben 700 oliebollen gebakken voor alle mensen op het schip en oudjaarsavond is er feest buiten op het dek. We kregen dansles zoals de dansen in de tijd van Pride and Prejudice (even voor de liefhebbers van Jane Austen). Verder was er ook een worshipdienst op het dock zodat iedereen op zijn eigen manier het jaar kon afsluiten. Voor anderen was al dat communitygedoe teveel en zij deden gewoon rustig een spelletje.
Zaterdag is het afscheid, we hebben veel leuke mensen ontmoet, veel plezier gehad en plakken er nog een weekend aan vast in Somone. Dat is een mooi plaatsje aan de kust met een prachtig natuurgebied. Er komen veel pelikanen voor en andere vogels. De pelikanen lopen trouwens ook gewoon op het strand. Nog een keer zwemmen in de Atlantische Oceaan en dinsdagmorgen hopen we weer in Nederland te zijn.
Hebben jullie inmiddels zin gekregen om t werken voor Mercyships? Het is zeker de moeite waard om eens te kijken op de site van Mercy Ships, er zijn allerlei vacatures juist ook voor niet medische beroepen.
Bedankt voor jullie meeleven en tot gauw.
Groeten van Ad en Hennie