Ganvie

Gisteren zijn we met een gastmercyshipper naar Ganvie geweest. Dit dorp ligt 20 km van de haven af en we hebben een taxi er naar toe genomen. Zoals in veel Afrikaanse landen is het verkeer erg gevaarlijk. Inhalen doe je gewoon links of recht en dan claxoneer je even uitgebreid. Je kunt ook een scooter huren maar dat wordt door security van het schip afgeraden. De bestuurder draagt een helm en sommigen dragen hem achterstevoren, staat toch veel leuker. Bouwhelmen worden ook goed gekeurd. Toch ziet het er leuk uit.
Op momenten dat het verkeer stilstaat, wordt er van alles te koop aangeboden van klokken, koffieapparaten, kunst, gereedschap en eten.
En dan Ganvie, een dorp in het lac nokoue, gebouwd op palen in het meer van een halve meter diep. Dit heeft zijn oorsprong in het slaventijdperk want mensen vluchtten hier naar toe om niet verscheept worden als slaaf. Op en in het water waren ze veilig omdat volgens hun religie daar niet gevochten mocht worden. Met een gids en een motorboot kwamen we in het dorp/stad met 30000 inwoners. Het was erg indrukwekkend hoe hard er gewerkt werd, vissen met netten door de mannen en de verkoop ervan door de vrouwen. iedere familie heeft zijn eigen stuk viswater, afgebakend met bossen hout waar de vissen van eten (plankton). De vrouwen brengen met hun bootje de vis naar de markt en moeten daar ver voor varen, zwaar werk om tegen een harde wind in te varen en vaak gaan er ook nog kleine kinderen mee. De allerkleinsten op de rug of soms tegelijkertijd aan de borst. Terug naar het dorp gaat een stuk beter en je ziet dan allerlei mooie zeilen opbollen, gemaakt van prachtige stoffen of gewoon een stuk plastic. De palen worden om de 10 jaar vervangen, doe je dat niet dan kun je op een foto zien wat er met het huis gebeurt. De gids bracht ons naar een guesthouse waar je ook souvenirs kon kopen maar dat viel niet mee. De artist zelf was er ook om zijn schilderijen uit te leggen en aan te prijzen maar we denken dat het thuisfront niet onder de indruk zal zijn van de kwaliteit!
De kamer in het guesthouse zag er best goed uit hoewel ik in de nacht wel bang zou zijn voor alles wat maar omhoog kan kruipen via de palen en dan door de kieren van de vloer...
In het dorp is ook de markt waar je fruit en eigenlijk van alles kunt kopen, iedereen zit daar in haar bootje en verhandelt de spullen. Er zijn ook kunstmatig aangelegde stukken land gemaakt waar grote gebouwen staan zoals het ziekenhuis, scholen, kerken en moskee.
Nu weer terug naar het schip en ik was blij er weer veilig te zijn aangekomen. Morgen weer werken, ben heel benieuwd naar mijn patienten die vandaag geholpen zijn. Het is heel bijzonder om zo anders te werken maar de familie wordt 100% betrokken bij de patient en daar kunnen wij weer veel van leren. Je moet heel veel uit handen geven en juist betrekken bij de zorg.
Vandaag is onze Danielle jarig, van harte en een fijne dag gewenst.
Inmiddels heb ik dit verslag 3 keer opnieuw moeten maken, hoop dat het nu lukt.

Groetjes en tot de volgende keer.