Zeezicht

Het plaatsen van het verslag ging gisteren niet zonder slag of stoot. We hebben zelfs mailcontact gehad met de beheerder. Bleek dat smileys zorgen voor problemen. Het lukte ons gisteren ook niet de verkeerde verslagen te verwijderen. Vandaag bleek ineens dat alles van gisteren verdwenen is, inclusief het goede verslag. Vandaag nog maar een keer mijn verslag maar nu zonder smileys :-)

Onze buren zijn weg. De afgelopen weken waren ze aan het lossen langs de kade, een stukje verder dan ons 'afgeschermde' stukje haven. Wij zagen ze iedere dag bezig vanuit onze hut. Er leek geen einde aan te komen. We konden niet zien wat er nu gelost werd. Wij dachten aan kunstmest. Waarom? Ik weet het niet. Iemand vertelde later dan het mogelijk rijst was. Misschien logischer. Hoe dan ook, het duurde zeker 3 weken om het schip te lossen! Niet omdat er niet hard gewerkt werd! Er werd namelijk keihard gewerkt. De zakken rijst ( waarschijnlijk in het schip in zakken gedaan, maar dat is onze invulling) werden met een kraan op de kade gelost en daarna door heel veel mannen die achter elkaar liepen op vrachtauto' s geladen. Vanaf ons schip leken het wel mieren die bezig waren, zo bedrijvig ging het er allemaal aan toe. Maar goed, keihard aan het werk dus met een temperatuur van zo' n 33 graden! Gisteren vertrok het schip dus. We waren er zo aan gehecht dat Hennie klaar stond om het vertrek met de camera vast te leggen, echter de camera was niet op de warmte voorbereid en zat vol met condens. Jammer, maar helaas. Maar het voelt wel leeg zo zonder onze buren. Ze zijn het terrein nu met een aantal mensen keurig aan het schoonvegen. Ben benieuwd wie onze nieuwe buren worden. Gisteren meerde er nog een zeer groot schip aan, ik denk een soort veerboot want er kwamen allemaal voertuigen uit gereden, maar dit waren geen echte buren maar "popten" allen maar even langs.

Ons - met zeecontainers afgeschermde stukje haven- is ter beschikking gesteld door de overheid van Benin. Het leek mij niet meer dan logisch maar dat schijnt toch bijzonder te zijn. Het is n.l een duur stukje haven... Mercy Ships heeft op die manier een aardig stukje Dock ter beschikking. Je kunt er rondjes van zo' n 400 meter op hardlopen :-) Niet een echt inspirerende omgeving natuurlijk om hard te lopen, maar ja, bij een temperatuur van zo' n 30 graden ' s-morgens vroeg is het sowieso afzien. (Ik heb met terugwerkende kracht zeer veel respect voor o.a. Rob van Woudenberg die Marathon(s) liep in Oeganda) We mogen niet zonder begeleiding het terrein verlaten. Als we het terrein willen we verlaten
worden we met een shuttle naar de ingang van de haven gebracht en moeten langs een fors bewapende politiemens bemande uitgang
en daarna kunnen we ons dan vrij bewegen. In de haven vrij rondlopen is te gevaarlijk. Dat bleek maar weer toen we gisteren hoorden dat er vlakbij onze slagboom een dode man was gevonden die vermoedelijk was aangereden. Ik heb geen uitgebreid verkeersongevallenonderzoek gezien dus de dader zal vermoedelijk wel niet gevonden worden..

Gisteren zijn we 'even' - samen met een ander Nederlands meisje ( Anneke) naar de markt gelopen. Met 33 graden is dat best een uitdaging. Veel stoffenkraampjes/winkels (met stoffen die gewaxt zijn in Nederland! ) bezocht. Ze hadden voor mij ook wel passende Afrikaanse motiefjes vonden ze en ze legden spontaan een lap op mijn schouder. Dacht ik anders over. ;-) Hennie heeft wel twee kleurrijke lapjes gekocht. Bij thuiskomst kon mijn overhemd gelijk in de was, hij was door en door nat. Hennie had daarna late dienst.

Vanuit de Galley is er verder niet zoveel nieuws te melden. We maken met een vaste ploeg mensen de maaltijden klaar. De mensen uit Benin zelf, de z.g.n. daycrew, maken wel veel meer uren dan wij. Velen komen om 07.00 uur en die zie ik vaak niet voor 19.00 uur vertrekken. Hebben waarschijnlijk een andere CAO... Het is voor die mensen overigens wel een zeer welkome 'tijdelijke' zegen dat de Africa Mercy in Benin ligt. Ze hebben in ieder geval 10 maanden werk! Hierna moeten ze maar weer zien of er nog een baantje voor ze is! Veel van hen hebben tijdens de eerdere jaren dat het schip in Benin lag ook al op het schip gewerkt.

Leuk voorval.
Eerste paasdag was ik vrij, zat ik even met Hennie in het Starbucks cafe. ( Starbucks is een sponsor van Mercy Ships :-) ) kwam de chef van de keuken zeggen dat ik geacht werd te helpen in de keuken ivm de Easter lunch. Ook dat kan gewoon. Zie je het al voor je bij ons op het werk? De reistijd is nihil dus 5 minuten later was ik aan het werk . Maar na een paar uurtjes ondersteuning aan het andere team was ik weer klaar. Ach ja, waarom ook niet. De paaslunch was overigens fantastisch. Opvallend veel fruit, dus ik klaagde niet! Maar ook nog heel veel andere lekkere dingen. Kortom een fantastische lunch.

Verder heb ik vorige week nog een Hospitaltour gedaan. Als je in de keuken werkt, ben je eigenlijk zover verwijderd van waar het eigenlijk om draait op het schip dat je daar eigenlijk geen weet van hebt. Ik hoor natuurlijk wel het e.e.a. van Hennie, maar toch. Voor dat soort werkers doen ze wekelijks een hospitaltour waarbij je in het ziekenhuisgedeelte gaat kijken. Je begint buiten bij de screening van de patienten en krijgt daarna, gehuld in ziekenhuisuniform, een rondleiding in het 'ziekenhuis': dus de operatiekamers ( waar ze op dat moment aan het opereren waren), de afdelingen, het laboratorium, de afdeling waar alle spullen worden gesteriliseerd en de apotheek. Zeer indrukwekkend om het zo van dichtbij te zien. Weet je ook weer waar je het voor doet! En natuurlijk kijken we hier ook naar de afleveringen van The Surgeryship van National Geographic. Deze week werd aflevering 3 vertoond. Ik blijf het indrukwekkend vinden! ( Jullie kijken toch ook? Morgen (vrijdag) om 20 of 21 uur op Nat.Geo)

Het is sowieso een geoliede machine zoals alles hier aan boord draait. En iedereen levert daar zijn of haar onmisbare bijdrage aan!


Vanmiddag hadden we een fire-drill. Deze ontruimingsoefeningen worden uiteraard regelmatig gehouden en verlopen tamelijk vlekkeloos. ( kunnen we als BHV-ers van team Rijswijk nog wat van leren! ) Gelukkig was het perfect weer om buiten te staan. 26 graden met zo nu en dan een regenbui.

Tot zover een verslag vanuit mijn point of view.